ok na ko, healed na nga eh, paminsan naiisip parin kita pero sinasabi ko, patay ka na. ibang tao na yun. Iappreciate mo ung nandyan ngyon, yung mahal na mahal ka. Yung pwede mong mahalin ng buong buo. Eto na mgtwe-25 ka na. Sabi mo eto ung time na ikakasal ka na, magiging masaya magkakababy and all that. Pero sa totoo? i feel na nagstastart plng ako sa mga pangarap ko, yun lang sayang hnd ikaw yung nandito.
Pero ok lang. Kasi basta nakikita ko at alam kong masayang masaya ka, masaya nako. Isa un sa mga pinagpray ko, Bukas ok nanamn ako baka hnd na rin kita maisip. Sana. Ewan ko ba grabe sabi nila bgyan ko lang ng panahon at ng oras lilipas din lahat, subukan ko daw ibalin ung 100% para mahalin ko ng buong buo, ginagawa ko naman, ginawa n ngang mas madali ni Lord kasi eto bngyan nya ko ng mabuti at matino.
After nung paguwi ko, medyo nahirapan but at the same time parang nging maayos na. Mahigit isang taon n yung nakalipas ng last kaming nakapagusap, medyo nasasabi ko na sa isip ko, wow! ilang buwan din na hnd ko xa napanaginipan or masyadong namiss.
Grabe napaka-amazing
how somebody can give you so much to remember. And I'm trying, really trying my best. Kaya ayaw ko na nga ng day off kasi nauupo lang ako sa harap ng computer, or kapag binabasa ko yung old blogs ko. Bgla makikita ko yung napakapamilyar na ngiti alam mo yung isang sabi lang eh okay n yung lahat. Kahit nung nakausap ko xa ulit, iba na eh wala na yung dating tao na yun. Ibang iba na, masyado ng matigas or matapang, mapagtanim ng galit.
Nakuwento ko sa ka-workmate ko lahat ng mga past ko, sabi ko habng ngbibiruan kami, sabi ko ewan ko ba bakit sila naoobsesss. Pero siya yung pinaka iba, grabe siya magmahal, nakakatakot kasi umiikot yung buong mundo nya sayo. Pero at the same time overwhelming yung feeling kasi eto may isang taong mahal na mahal ka kahit anong mangyari. It makes me wonder kung ganun prin xa kaya magmahal? kasi kung hnd na aba swerte ko.
well, maswerte tlga ako. Lagi akong nkakahanap ng magmamahal sken ng lubos yung buo. Pero meron tyong isang chance probably in our entire life na sobrang ramdam mo yung love sa isa't isa ung prang you can conquer the world! and i felt that, sa kanya lang.
sabi ko
I'll start hating him, maybe sa ganoong paraan, mas easy xang kalimutan. Nung kinuwento ko sa friend ko, sabi nya "
maybe he doesn't love you that much. Maybe he's just obsess with the idea of being inlove or being with somebody" and there! tama. Yun lang yun. Hnd xa saken inlove. maybe he's right. Maybe ganun nga lang xang tao.
The only thing na naiisip pwedeng mali yung friend ko dahil ako ang nanligaw, ako ang unang ngmahal sa knya, tinanggap ko lahat kung ano siya kahit hnd niya ko gusto or kahit hnd nya ko type. Ako yung unang nagpakita na mahal ko siya.
Sana binigyan niya ko ng chance na iclose to, pero hnd pati yung katahimikan ko at pati na rin sana mgiging katahimikan nya hnd nya pa pinagbigyan. Tatanda din kami maybe 10 years from now tatawanan ko nalang to katulad ng pagtawa ko sa mga pagsubok sa buhay ko when i was younger.
